ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ/ αντικαταστάσεις

Οι αντικαταστάσεις παικτών εμφανίσθηκαν στους Κανόνες του Παιχνιδιού το 1923. Οι αναπληρωματικοί μπορούσαν ν’ αντικαταστήσουν μόνον τους ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ/ τακτικούς με την προϋπόθεση ότι οι δυο ομάδες είχαν συμφωνήσει, προς τούτο, πριν τον αγώνα, ωστόσο σε επίσημους δεν επιτρεπόταν καμμιά αλλαγή.
44 χρόνια μετά, δηλαδή από το 1967, επιτρεπόταν σε κάθε ομάδα να χρησιμοποιήσει ΔΥΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ σε οποιονδήποτε αγώνα, είτε επίσημο, είτε φιλικό ακόμα κι αν οι τακτικοί δεν ήταν τραυματίες.
Το 1994, ύστερα από 27 χρόνια, νέα τροποποίηση του αριθμού των αντικαταστάσεων, αφού ελήφθη υπόψιν, από το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο (IFAB) «μια εκφρασθείσα ευχή σημαντικού αριθμού προπονητών». ΤΡΕΙΣ αλλαγές η κάθε ομάδα σε κάθε επίσημο παιχνίδι με την προϋπόθεση η τρίτη αλλαγή θα αφορούσε αντικατάσταση τερματοφύλακα και όχι τακτικού.
Την επόμενη χρονιά, 1995, το ΔΠΣ υιοθέτησε την πρόταση και επέτρεψε ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ τακτικό ΠΑΙΚΤΗ.
Μέχρι την προηγούμενη ποδοσφαιρική περίοδο, 2021-22, σε επίσημες διοργανώσεις, διεθνείς και εθνικές, στις ανώτερες κατηγορίες ο μέγιστος αριθμός αντικαταστάσεων ήταν 3, ενώ στη περίοδο της πανδημίας έγιναν πέντε.
Σήμερα, στην τελευταία τροποποίηση που ισχύει από την περίοδο 2022-23, αυτές οι πέντε αλλαγές εντάχθηκαν στον Κανονισμό και δίνει πλέον το δικαίωμα να χρησιμοποιηθούν το πολύ πέντε αναπληρωματικοί αρκεί αυτό να αναφέρεται στην προκήρυξη κάθε πρωταθλήματος/ διοργάνωσης.